Dat zwakte en kwetsbaarheid de weg zou mogen zijn om te groeien naar weerbaarheid.

Moet je een psychiater zijn om dit te weten?
Zou je als mens het niet weten waar het in het leven echt om gaat? Waarom wil men niets weten over zwakte en kwetsbaarheid. Dat er hieraan meer aandacht voor zou mogen zijn in de opvoeding van kinderen. Ook al is opvoeden op de eerste plaats een taak van de ouders. Dat ze er bewust van mogen zijn dat verveling meert zin heeft dan het doen van zinloze dingen om de leegte van het zijn op te vullen. Dat je vanuit verveling kan groeien naar creativiteit. Dat dit de zin geeft aan de dingen die je doet. Dat er ook meer aandacht voor zingeving zou mogen zijn op school. Dit een plaats is waar kinderen veel tijd doorbrengen met elkaar. Dit dus de ideale plaats is om aan een goede sociale ontwikkeling te werken. Dit alleen maar kan, vanuit de beleving van het kind zoals die is in zijn eigen natuur. Dat die zichzelf hierin mag kennen. Zo alleen kan je echt  in verbinding komen met elkaar. Dat dit verder gaat dan wat je uit kennis denkt te weten. Waarom heeft men hier het niet meer over? Waarom word je hiervan weerhouden? Is het dat niet wat van een mens een mens maakt? Waarom zou dit niet meer van deze wereld mogen zijn? Dat het onderwijs hieraan kan bijdragen dat dit meer deel kan uitmaken van deze wereld. Dat je je mag realiseren dat het weten verder gaat dan kennis. Dat het geheel van het “mens” zijn meer is dan dat. Dat je bewust kan worden dat je mogelijk meer bent dan je brein. Dat je kennis kan opbouwen vanuit het weten vanuit eigen ervaring. Dit alleen kan als je je er bewust van bent, wie je bent. Dat je dan ook weet dat als je veel weet je ook veel niet weet. Dat er plaats kan zijn voor lastige zijns vragen. Dat het geluk verder gaat dan de schijn van sub geluk. Dat je beseft dat dit ten koste gaat van jezelf en de ander. Dat je hierbij alleen maar een leegte waarin je niemand bent, opvult. Waarin je achter deze muur van de anonimiteit een vreemde bent voor je eigen identiteit. Dat je hierbij alleen maar een schijn van een schijnidentiteit hooghoudt. Dit is alleen maar een illusie waarin je leeft in vergetelheid. Dat je in dit sub geluk niet  weet wat echt geluk is. Dat in het geluk het hem zit het ongelukkig kunnen zijn. Je er bewust van mag van zijn in de stilte van het zijn. Dit te kunnen doormaken en ervoor uit durven komen. Alleen dan kan je weten wat echt geluk is. Dat je ook mag zijn in de zwakte van kwetsbaarheid. Durven  opkomen vanuit je gevoeligheid. Alleen dan kun je groeien in je kracht en weerbaarheid.  Dat je dan meer kunt dan je denkt en zo je talenten kunnen groeien. Dat er ruimte mag zijn voor rouw en verdriet. Dat je dit ook kan accepteren bij de ander. Dat je jezelf en elkaar hierin leert begrijpen. Dat er eenheid mag bestaan in diversiteit waarbij je mag anders zijn en je de ander hierin ook kan accepteren. Dat je niet normaal moet zijn en  uniek mag zijn. Alleen dan kan je echt jezelf zijn. Je hierover met elkaar kan communiceren zonder te oordelen. Je zo leert hieraan woorden te geven. Zodat deze verhalen  over hoe je het beleeft kunnen verbinden, door er over te  praten. Dat het zo kan deel uitmaken van je denken. Ditgene wat de mens uniek maakt. Dat er zo meer verbondenheid kan zijn. Zou dan de psychiater niet overbodig kunnen worden. Dat de psychiater dan zeker niet de enige is waar dit kan. Zou dit zinloos geweld niet kunnen voorkomen.

Dat deze toevallige voorbijgangers voor mij poseerde om mijn actie voor Rode Neuzen Dag 2019 te steunen.

Dat er ook plaats mag zijn voor Filosofie.
Waarom ook niet filosoferen met kinderen en jongeren in de school? Zoals over de zin van het leven.  Deze kunnen meer weten dan je zou denken. Over de zin waarom we dingen moeten of willen doen. Zoals over de volgende vraag. Wat voor zin heeft het om te bubbelen al zittend op je gat in het bubbelbad als je niet weet waar je naartoe bubbelt. Dat je dan alleen maar vermosselt tot weekdieren. Waarom zou je niet week mogen zijn in je gevoel? En te weten dat de mens ook maar een dier is. Dat het goede hem zit in de kleine dingen van elke dag. Of zoals in de les Godsdienst waar het woord God centraal staat. Over de betekenis van dit woord. Dit proberen te verwoorden. Weten dat dit moeilijk zal zijn omdat dit verder gaat dan wat je normaal kan weten. Zodat je dan weet waar het weten verder gaat dan het denken. Zoals in de bijbel, in het evangelie van  Johannes staat: “God is in ieder van ons aanwezig en God is liefde”. Is het goddelijke dan iets dat de mens overstijgt en tegelijkertijd gewoon van nature aanwezig is in zijn eigen identiteit? Is dit niet de reden waarom dat Jezus Christus zei laat de kleinen tot mij komen? Dat hij dan wist dat kinderen korter bij deze natuur in hun zelf staan. Heeft religie en spiritualiteit alleen maar te maken met Godsdienst? Is het niet iets van de mens? Waarom zou naast Jezus ook niet Socrates hierin centraal mogen staan om hieraan woorden te kunnen geven? Waarom zou dan de kloof tussen Godsdienst en zedenleer niet kleiner kunnen worden? Is het niet dat de goddelijke realiteit zo moeilijk te begrijpen is omdat de dagelijkse realiteit van het mens zijn even moeilijk is om te begrijpen? Gat God niet verder dan de Godsdienst. Dat er tijd zou mogen voor zijn. Tijd om te zijn in stilte. Dat je er bewust van mag zijn waar het echt om gaat in het leven. Zodat je niet hoeft te dwalen in illusies vanuit onwetendheid. Zou het niet kunnen dat meditatie het medicatiegebruik zou kunnen verminderen of voorkomen?

Ik heb dit geschreven vanuit eigen ervaring als psychiatrische patiënt en autist. Hoe ik dan weet waar het mens zijn verder gaat dan de diagnose? Geïnspireerd op het onderstaand filmpje op You tube van een Lezing van Dirk De Wachter.
Hij die psychiater werd omdat hij geen voetballer kon worden omdat hij niet kon schotten (voetballen).

.

Dit is een reachtie van Dirk De Wachter.

Dirk De Wachter	do 7 nov. 11:38 (7 dagen geleden)
aan mij

Beste Valentijn,

Dank voor je waardering en voor je engagement.

Goede moed verder!

Dirk

Prof. Dr. Dirk De Wachter
psychiater
32 2 7580685
dirk.dewachter@upckuleuven.be

Universitair Psychiatrisch Centrum KU Leuven – Z.­org KU Leuven
Leuvensesteenweg 517 - 3070 Kortenberg - België
www.upckuleuven.be

Dit is een reactie van iemand van een organisatie die ik ken.

Sabine Bourgeois	wo 6 nov. 14:18 (8 dagen geleden)
aan mij

Dag Valentijn

Dank je wel voor je inspirerende teksten, ze raken mij omdat je in de tekst, zoals ik die lees, ook je zoektocht blootlegt naar de zin van ons leven hier en de zoektocht naar het authentiek mogen zijn, ook al zijn we anders…

Heel treffend en heel mooi!

Vele groeten, tot ziens Sabine

Sabine Bourgeois

Algemeen verantwoordelijke