woensdag 2 oktober 2019



Licht in de duisternis


Bedoel ik dit of gaat het in realiteit verder dan dit?


In het ritme van muziek of ben ik dan nu ziek?
Saturday night fever
Over de koorts om tot beweging te komen.
Dit vanuit de bewogenheid van emotie.
Datgene wat me bewoog vanuit mijn zijn.
Dit bracht me op weg naar de discotheek.


Iedere week naar de discotheek.
Van discotheek naar discotheek in iedere windstreek.
Of op weg naar ……..
Waarom dat ik dan ging naar de dancing?
Zou ik de reden hiervan niet meer weten?

Zoals toen op weg naar dancing Real.
me verbonden voelde met het al.
Ik er danste tussen die jongeren.
In die disco in Tongeren.

Op weg om het licht in de duisternis te zien.
Waar zal de melodie van muziek naar toe leiden?
Al dansend op het ritme van de beat.
Op weg naar een realiteit tussen vreugde en verdriet.
Is het die realiteit waar men het in de kerk altijd over heeft
niet zoals men die in de dance temple beleeft.
Zoals ik deze beleefde in de identiteit van wie ik werkelijk ben.

Maar in het contact met de ander.
Er een andere realiteit tegenover stond.
Dat bracht me tot vertwijfeling, het niet begreep.
Hierin taste ik in het duister.
Ben ik dan anders in mijn identiteit?

Dan zal deze weg me leiden naar mijn lijden.

Dit bracht me bij de volgende vraag.
Die realiteit in het ritme van muziek.
Is dit een realiteit of ben ik dan nu ziek?
Of dat ik nu niet beter weet.
Alleen voorbij het verdriet dat je het licht in de duisternis ziet.
Dat het feest nog tot op zijn hoogtepunt zal komen.


Dit gedicht gaat over dingen zoals ik ze werkelijk heb beleeft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten